به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
در آن هنگام كه خورشيد در هم پيچيده شود، (1)
و در آن هنگام كه ستارگان بى‏فروغ شوند، (2)
و در آن هنگام كه كوه‏ها به حركت درآيند، (3)
و در آن هنگام كه باارزش‏ترين اموال به دست فراموشى سپرده شود، (4)
و در آن هنگام كه وحوش جمع شوند، (5)
و در آن هنگام كه درياها برافروخته شوند، (6)
و در آن هنگام كه هر كس با همسان خود قرين گردد، (7)
و در آن هنگام كه از دختران زنده به گور شده سؤال شود: (8)
به كدامين گناه كشته شدند؟! (9)
و در آن هنگام كه نامه‏هاى اعمال گشوده شود، (10)
و در آن هنگام كه پرده از روى آسمان برگرفته شود، (11)
و در آن هنگام كه دوزخ شعله‏ور گردد، (12)
و در آن هنگام كه بهشت نزديك شود، (13)
(آرى در آن هنگام) هر كس مى‏داند چه چيزى را آماده كرده است! (14)
سوگند به ستارگانى كه بازمى‏گردند، (15)
حركت مى‏كنند و از ديده‏ها پنهان مى‏شوند، (16)
و قسم به شب، هنگامى كه پشت كند و به آخر رسد، (17)
و به صبح، هنگامى كه تنفس كند، (18)
كه اين (قرآن) كلام فرستاده بزرگوارى است ( جبرئيل امين) (19)
كه صاحب قدرت است و نزد (خداوند) صاحب عرش، مقام والائى دارد! (20)
در آسمانها مورد اطاعت (فرشتگان) و امين است! (21)
و مصاحب شما ( پيامبر) ديوانه نيست! (22)
او (جبرئيل) را در افق روشن ديده است! (23)
و او نسبت به آنچه از طريق وحى دريافت داشته بخل ندارد! (24)
اين (قرآن) گفته شيطان رجيم نيست! (25)
پس به كجا مى‏رويد؟! (26)
اين قرآن چيزى جز تذكرى براى جهانيان نيست، (27)
براى كسى از شما كه بخواهد راه مستقيم در پيش گيرد! (28)
و شما اراده نمى‏كنيد مگر اينكه خداوند -پروردگار جهانيان- اراده كند و بخواهد! (29)