به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
منزه شمار نام پروردگار بلندمرتبه ‏ات را! (1)
همان خداوندى كه آفريد و منظم كرد، (2)
و همان كه اندازه‏ گيرى كرد و هدايت نمود، (3)
و آن كس را كه چراگاه را به وجود آورد، (4)
سپس آن را خشك و تيره قرار داد! (5)
ما بزودى (قرآن را) بر تو مى‏خوانيم و هرگز فراموش نخواهى كرد، (6)
مگر آنچه را خدا بخواهد، كه او آشكار و نهان را مى‏داند! (7)
و ما تو را براى انجام هر كار خير آماده مى‏كنيم! (8)
پس تذكر ده اگر تذكر مفيد باشد! (9)
و بزودى كسى كه از خدا مى‏ترسد متذكر مى‏شود. (10)
اما بدبخت‏ترين افراد از آن دورى مى‏گزيند، (11)
همان كسى كه در آتش بزرگ وارد مى‏شود، (12)
سپس در آن آتش نه مى‏ميرد و نه زنده مى‏شود! (13)
به يقين كسى كه پاكى جست (و خود را تزكيه كرد)، رستگار شد. (14)
و (آن كه) نام پروردگارش را ياد كرد سپس نماز خواند! (15)
ولى شما زندگى دنيا را مقدم مى‏داريد، (16)
در حالى كه آخرت بهتر و پايدارتر است! (17)
اين دستورها در كتب آسمانى پيشين (نيز) آمده است، (18)
در كتب ابراهيم و موسى. (19)