به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
بگو: به من وحى شده است كه جمعى از جن به سخنانم گوش فراداده‏اند، سپس گفته‏اند: «ما قرآن عجيبى شنيده‏ايم... (1)
كه به راه راست هدايت مى‏كند، پس ما به آن ايمان آورده‏ايم و هرگز كسى را شريك پروردگارمان قرارنمى‏دهيم! (2)
و اينكه بلند است مقام باعظمت پروردگار ما، و او هرگز براى خود همسر و فرزندى انتخاب نكرده است! (3)
و اينكه سفيه ما (ابليس) درباره خداوند سخنان ناروا مى‏گفت! (4)
و اينكه ما گمان مى‏كرديم كه انس و جن هرگز بر خدا دروغ نمى‏بندند! (5)
و اينكه مردانى از بشر به مردانى از جن پناه مى‏بردند، و آنها سبب افزايش گمراهى و طغيانشان مى‏شدند! (6)
و اينكه آنها گمان كردند -همان‏گونه كه شما گمان مى‏كرديد- كه خداوند هرگز كسى را (به نبوت )مبعوث نمى‏كند! (7)
و اينكه ما آسمان را جستجو كرديم و همه را پر از محافظان قوى و تيرهاى شهاب يافتيم! (8)
و اينكه ما پيش از اين به استراق سمع در آسمانها مى‏نشستيم; اما اكنون هر كس بخواهد استراق سمع كند، شهابى را در كمين خود مى‏يابد! (9)
و اينكه (با اين اوضاع) ما نمى‏دانيم آيا اراده شرى درباره اهل زمين شده يا پروردگارشان خواسته است آنان را هدايت كند؟! (10)
و اينكه در ميان ما، افرادى صالح و افرادى غير صالحند; و ما گروه‏هاى متفاوتى هستيم! (11)
و اينكه ما يقين داريم هرگز نمى‏توانيم بر اراده خداوند در زمين غالب شويم و نمى‏توانيم از (پنجه قدرت) او بگريزيم! (12)
و اينكه ما هنگامى كه هدايت قرآن را شنيديم به آن ايمان آورديم; و هر كس به پروردگارش ايمان بياورد، نه از نقصان مى‏ترسد و نه از ظلم! (13)
و اينكه گروهى از ما مسلمان و گروهى ظالمند; هر كس اسلام را اختيار كند راه راست را برگزيده است، (14)
و اما ظالمان آتشگيره و هيزم دوزخند! (15)
و اينكه اگر آنها ( جن و انس) در راه (ايمان) استقامت ورزند، با آب فراوان سيرابشان مى‏كنيم! (16)
هدف اين است كه ما آنها را با اين نعمت فراوان بيازماييم; و هر كس از ياد پروردگارش روى گرداند، او را به عذاب شديد و فزاينده‏اى گرفتار مى‏سازد! (17)
و اينكه مساجد از آن خداست، پس هيچ كس را با خدا نخوانيد! (18)
و اينكه هنگامى كه بنده خدا ( محمد (ص)) به عبادت برمى‏خاست و او را مى‏خواند، گروهى پيرامون او بشدت ازدحام مى‏كردند!» (19)
بگو: «من تنها پروردگارم را مى‏خوانم و هيچ كس را شريك او قرار نمى‏دهم!» (20)
بگو: «من مالك زيان و هدايتى براى شما نيستم!» (21)
بگو: «(اگر من نيز بر خلاف فرمانش رفتار كنم) هيچ كس مرا در برابر او حمايت نمى‏كند و پناهگاهى جز او نمى‏يابم; (22)
تنها وظيفه من ابلاغ از سوى خدا و رساندن رسالات اوست; و هر كس نافرمانى خدا و رسولش كند، آتش دوزخ از آن اوست و جاودانه در آن مى‏مانند! (23)
(اين كار شكنى كفار همچنان ادامه مى‏يابد) تا آنچه را به آنها وعده داده شده ببينند; آنگاه مى‏دانند چه كسى ياورش ضعيفتر و جمعيتش كمتر است! (24)
بگو: «من نمى‏دانم آنچه به شما وعده داده شده نزديك است يا پروردگارم زمانى براى آن قرارمى‏دهد؟! (25)
داناى غيب اوست و هيچ كس را بر اسرار غيبش آگاه نمى‏سازد، (26)
مگر رسولانى كه آنان را برگزيده و مراقبينى از پيش رو و پشت سر براى آنها قرار مى‏دهد... (27)
تا بداند پيامبرانش رسالتهاى پروردگارشان را ابلاغ كرده‏اند; و او به آنچه نزد آنهاست احاطه دارد و همه چيز را احصار كرده است!» (28)