به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

بارخدايا، به من توفيق عنايت فرمودي تا تلاوت كتاب تو را به پايان رسانم، كتابي كه آن را نور درخشان فرو فرستاده اي و بر هر كتابي كه نازل كرده اي گواه گرفته اي، و بر همه سخنها كه بر آفريدگان فرو خوانده اي برتري داده اي كتابي كه «فرقان» است و به وسيله آن حلال و حرام را از يكديگر جدا كرده اي. قرآني كه قانونهاي احكامت را در كالبد آن آشكار ساختي. كتابي كه با آن براي بندگانت همه چيز را به تفصيلي كه بايد بيان كرده اي؛ كتابي كه وحي است و بر پيمبر خود، محمّد كه صلوات تو بر او و بر آل او باد، فرو فرستادي و آن را آن سان آفريدي كه پيروي آن و تلاوت و عمل به آن ما را از تاريكي گمراهي و ناداني بِرَهاند. و آن را داروي سلامت كساني قرار دادي كه از روي انديشه به آن گوش فرا مي دارند، و ترازوي حقيقت كه زبانه آن از حق به سوي ديگر ميل نمي كند و روشنايي هدايتي كه فروغ آن در ديده بينندگان خاموش نمي گردد، و دَرَفش رستگاري كه هر كس بي انحراف در پي آن رود گمراه نگردد و هر كس كه به رشتة عِصمت آن در آويزد دست تباهي به دامنش نرسد * بار خدايا، اكنون كه در تلاوت قرآن ما را ياري كردي، و خشكي و سنگينيِ زبان ما را با زيبايي بيانِ آن نرمش دادي، پس ما را در شمارِ آن گروه آر كه حقِ رعايت قرآن را مي پايند و به جاي مي آورند و به آيات محكم قرآن از دل و جان تسليم اند و به متشابه آن از روي اقرارِ دل پناه مي برند و به روشنگريها و دلالتهاي آشكار آن سر مي سپرند * بار خدايا، قرآن را به محمد پيمبر خود ـ صلي الله عليه و آله ـ به صورت «اجمال» فرو فرستادي، و دانستنِ شگفتيهاي آن را به كمال به وي الهام كردي، و دانش آن را به تفسير بر ما به ارث دادي، و ما را بر كساني كه علم قرآن را نمي دانند برتري بخشيدي، و پايه ما را بر آنان افزوني دادي، تا ما را به كساني كه دست يافتن به آن علم در خورِ طاقت شان نيست والاتر و نيرومندتر كرده باشي * بار خدايا، پس همانگونه كه دلهاي ما را جايگاه قرآن قرار دادي و به مهر خود شرف و فضيلت آن را به ما شناساندي، پس بر محمد، كه خطيب آن بود و آن را به مردم ابلاغ فرمود، و بر خاندانِ او كه گنجورانِ علم اويند درود فرست، و ما را در زمرة مردمي درآور كه پذيرفته اند قرآن از جانب توست، آن سان كه در پذيرش دل ما به اين معني ترديد راه نداشته باشد، و ميل به نور ديدنِ راهِ راست از دلِ ما جدا نگردد * بار خدايا، بر محمّد و خاندان او درود فرست، و ما را از جمله كساني قرار ده كه دستاويزشان قرآن است، و در متشابهات به دژِ استوار قرآن پناه مي برند و در سايه حمايت آن مي آسايند، و به نورِ بامدادي آن راه مي يابند، و به روشنگريِ آن طريقِ هدايت مي سپرند، و به چراغش فروغ مي گيرند، و در پي راهبري جز او نيستند * بار خدايا، هم آن سان كه محمّد را به وسيلة قرآن چون دَرَفشي برافراشتي تا راهنماي شناسايي تو باشد و راههاي خشنوديِ خود را به وسيلة خاندان او روشن گردانيدي، پس بر محمّد و خاندان او درود فرست، و قرآن را براي ما وسيله ای گردان تا با آن به شريفترين جايگاه كرامت فرود آييم، و نردباني كه به وسيله آن به محلِ سلامت و رهايي از ناپسنديده ها و آفات توان رسيد، بالا رويم، و سببي كن تا در عرصه قيامت به آن رستگار شويم، و وسيله ای كه با آن به نعمت سراي جاويد پاي گذاريم * بار خدايا، بر محمّد و خاندان او درود فرست، و بار گناهان را به سبب حرمت قرآن از دوش ما برگير، و خوي پسنديده كردارانْ به ما عنايت كن، و ما را پيْ سپارِ روشِ كساني گردان كه در ساعتهاي شب و در آغاز و انجامِ روز به عبادت تو مشغول اند، تا به بركتِ آن ما را از هر آلودگي پاك گرداني و پيرو روش كساني قرار دهي نور مي كنند و آرزو، دل از كفِ آنان نربوده است تا به نيرنگهاي فريب، آنان را از طاعت و عبادت تو باز دارد * بار خدايا، بر محمّد و خاندان او درود فرست، و قرآن را در تيرگي شبهاي وحشتزا مونسِ ما كن، و از نيرنگهاي شيطان و خطراتِ وسوسه نگهبانِ ما فرماي، و چنان كه پاي ما را از حركت به سوي معصيت نگاه دارد، و زبانِ ما را از غرقه شدن در گفتار باطل باز دارد، بي آنكه آفتي موجب گنگي ما شده باشد، وچنان كن كه اعضاي ما را از آلودگي به گناه مانع گردد و آنچه را كه بيخبري از چشم ما فرو مي پوشد تا عبرت نيندوزيم و چشمِ عبرت اندوز ما آن را نبيند در برابر ما بگستراند تا در يافتنِ شگفتيهاي آن و گفته هايي كه مانع ارتكاب گناه و پيروي هوس باشد و كوههاي بلند با همه استواري از حمل آن ناتوان است، به دل ما بپيوندد * بار خدايا، بر محمّد و خاندان او درود فرست، و خبر و صلاح ظاهرِ ما را به وسيلة قرآن استواري ده، و به كمكِ آن خطرهاي وسوسه را از باطن ما جدا كن، و آلايش قلوب ما را ] از غفلت و قساوت[ بشوي، و آشفتگي كارهاي ما را سامان دهؤ و در عرصة حسابْ تشنگيِ جان فرساي ما را در گرماي جانكاه آن، به بركتِ قرآن فرو نشان، و به هنگام «فزع اكبر» ـ روز هراس بزرگ ـ كه ما را از گور بر مي انگيزند به وسيلة آن، بُرد امان بر ما بپوشان * بار خدايا، بر محمّد و خاندان او درود فرست، و به وسيلة قرآنْ تنگدستي ما را جبران فرماي و روزي فراخ و آسايش زندگاني نصيب ما كن، و از سجايا و طبايعِ ناپسند بر كنارمان دار و پستيهايِ خُلق و خوي از ما دور كن، و از منجلابِ كفر و امور نفاق انگيز ما را بپاي، تا قرآن در قيامت ما را به سوي خرسنديِ تو راه نمايد و به مينوي تو بَرد؛ و در دنيا از خشم تو و تجاوز به حدود تو باز دارد،‌ و به حلال دانستنِ حلال و حرام دانستنِ حرام آن نزد تو گواهِ ما باشد* بار خدايا، بر محمّد و خاندان او درود فرست، و به بركاتِ قرآنْ هنگام مرگ سختي جان كندن بر ما ناله هاي سخت به شمره در مي افتد، و پياپي در گلو مي غلتد، و جان به لب مي رسد،‌ هنگامي كه آوا در گلو مي شكند، دل در سينه مي تپد، و آن گاه گفته مي شود: «كدام فرشته به اين پا در ركابِ مرگ، اين محتضر، نزديك مي شود؟ آن گاه فرشتة جانستان از پسِ حجابهاي غيب براي ستاندنِ جانِ او پديدار مي گردد و از كمانِ‌ مرگ تيرهاي وحشت فراق را پرتاب مي كند، و جامي به شرنگِ مرگ در آميختة و زهر آگين شده به او مي پيمايد، و هنگام رحلت و عزيمت نزديك مي گردد و كردارِ هر كس به سانِ طوقي بر گردنش حلقه مي زند و گورها تا ملاقاتِ روز رستاخيز جايگاهشان باشد * بار خدايا، بر محمّد و خاندان او درود فرست، و فرود آمدنْ در سرايِ تو، خانه گور و درازناي روزگاري را كه ميانِ طبقه هاي خاك بايد درنگ كرد بر ما قرار ده، و به رحمتِ خود لحدهاي تنگ را بر ما فراخ گردان، و در عَرَصاتِ روزِ قيامت كه همه حاضرند، ما را به گناههاي بزرگي كه مرتكب شده ايم رسوا مكن * و در آن هنگام كه كارها به تو عرضه مي شود، به مقامِ قرآن سوگند كه بر بيمقداري مقامِ ما رحمت آور، و آن گاه كه پلِ دوزخ در زير پاي گذرندگان به لرزه در مي آيد، به بركت قرآن لغزِش پاي ما را به استواري بدل كن و پيش از روز قيامت ظلمت گورهاي ما را به نورِ قرآن روشن گردان، و از همة غمها و اندوههاي روزِ رستاخيز و سختيهاي هراس انگيز قيامت ما را برهان * و در روزِ حسرت و ندامت كه چهرة ستمكاران تيره مي گردد ما را روسپيد كن، و مهرِ ما را در دلِ مؤمنان جاي ده، و ما را در زندگاني دچار سختي مگردان * بار خدايا ، بر محمّد ، بنده و فرستاده ات كه رسالت تو ابلاغ كرد و فرمانِ تو آشكار داشت و خيرانديشيِ بندگانت را بر عهده گرفت، درود فرست * بار خدايا، پيمبر ما را ـ كه درود تو بر او و خاندان او باد ـ در روز قيامت از همة پيامبرانْ به خود نزديكتر فرما و در درگاه خود او را در مقام شفاعت برترين ايشان و در قدر منزلت والاترين آنان و در اعتبار آبرومندترين ايشان قرار ده * بار خدايا، بر محمّد و خاندان او درود فرست، و دين او را والايي و استواري بخش، و برهان و حجت وي را بلند و آشكار كن و خيرات و حسنات او را فراوان و گرانمايه فرما و شفاعتِ او را بپذير، و چنگ زدن به دستاويزِ توسلِ او را كارساز كن و چهره اش را نوراني و نور او را كامل فرماي و مرتبة او را فزون گردان * و ما را به سنّتِ او زنده دار و بر آيين او بميران و رهسپار طريقت او گردان و پيمايندة راهِ او ساز و در زمرة رهنوردانِ طريق او قرار ده و با پيروان او در معرض حساب آور، و به آبشخورِ او راه ده و با جامِ او سيراب كن * و بر محمّد و خاندان او درود فرست، درودي كه با آن بالارين خير و فضل و كرامتي كه از تو چشم دارد به او برساند. همانا كه رحمت تو فراگير و عميم است و فضلِ تو كريم * بار خدايا، از آن روي كه وي رسالات تو ابلاغ نمود و مردمان را به نشانه هاي ربوبيّت و وحدانيّت تو آگاه كرد و ] با فعلِ و قولْ[ صلاح انديشيِ بندگانِ‌ تو نمود و در راهِ‌تو كوشيد، پس به او پاداشي ده بالاتر از هر پاداش كه به هر يك از فرشتگان مقرّب و پيمبران مرسل و برگزيدة خود عنايت مي كني، و سلام و رحمت و بركاتِ حق تعالي بر او باد و بر خاندانِ‌ پاك و پاكيزة او.

ترجمه از دکتر اسد الله مبشری