به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
قسم به روز در آن هنگام كه آفتاب برآيد (و همه جا را فراگيرد)، (1)
و سوگند به شب در آن هنگام كه آرام گيرد، (2)
كه خداوند هرگز تو را وانگذاشته و مورد خشم قرار نداده است! (3)
و مسلما آخرت براى تو از دنيا بهتر است! (4)
و بزودى پروردگارت آنقدر به تو عطا خواهد كرد كه خشنود شوى! (5)
آيا او تو را يتيم نيافت و پناه داد؟! (6)
و تو را گمشده يافت و هدايت كرد، (7)
و تو را فقير يافت و بى‏نياز نمود، (8)
حال كه چنين است يتيم را تحقير مكن، (9)
و سؤال‏كننده را از خود مران، (10)
و نعمتهاى پروردگارت را بازگو كن! (11)