به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
آيا زمانى طولانى بر انسان گذشت كه چيز قابل ذكرى نبود؟! (1)
ما انسان را از نطفه مختلطى آفريديم، و او را مىآزماييم; (بدين جهت) او را شنوا و
بينا قرار داديم! (2)
ما راه را به او نشان داديم، خواه شاكر باشد (و پذيرا گردد) يا ناسپاس! (3)
ما براى كافران، زنجيرها و غلها و شعلههاى سوزان آتش آماده كردهايم! (4)
به يقين ابرار (و نيكان) از جامى مىنوشند كه با عطر خوشى آميخته است، (5)
از چشمهاى كه بندگان خاص خدا از آن مىنوشند، و از هر جا بخواهند آن را جارى
مىسازند! (6)
آنها به نذر خود وفا مىكنند، و از روزى كه شر و عذابش گسترده است مىترسند، (7)
و غذاى (خود) را با اينكه به آن علاقه (و نياز) دارند، به «مسكين» و «يتيم» و
«اسير» مىدهند! (8)
(و مىگويند:) ما شما را بخاطر خدا اطعام مىكنيم، و هيچ پاداش و سپاسى از شما
نمىخواهيم! (9)
ما از پروردگارمان خائفيم در آن روزى كه عبوس و سخت است! (10)
(بخاطر اين عقيده و عمل) خداوند آنان را از شر آن روز نگه مىدارد و آنها را
مىپذيرد در حالى كه غرق شادى و سرورند! (11)
و در برابر صبرشان، بهشت و لباسهاى حرير بهشتى را به آنها پاداش مىدهد! (12)
اين در حالى است كه در بهشت بر تختهاى زيبا تكيه كردهاند، نه آفتاب را در آنجا
مىبينند و نه سرما را! (13)
و در حالى است كه سايههاى درختان بهشتى بر آنها فرو افتاده و چيدن ميوههايش بسيار
آسان است! (14)
و در گرداگرد آنها ظرفهايى سيمين و قدحهايى بلورين مىگردانند (پر از بهترين غذاها
و نوشيدنىها)، (15)
ظرفهاى بلورينى از نقره، كه آنها را به اندازه مناسب آماده كردهاند! (16)
و در آنجا از جامهايى سيراب مىشوند كه لبريز از شراب طهورى آميخته با زنجبيل است،
(17)
از چشمهاى در بهشت كه نامش سلسبيل است! (18)
و بر گردشان (براى پذيرايى) نوجوانانى جاودانى مىگردند كه هرگاه آنها را ببينى
گمان مىكنى مرواريد پراكندهاند! (19)
و هنگامى كه آنجا را ببينى نعمتها و ملك عظيمى را مىبينى! (20)
بر اندام آنها ( بهشتيان) لباسهايى است از حرير نازك سبزرنگ، و از ديباى ضخيم، و با
دستبندهايى از نقره آراستهاند، و پروردگارشان شراب طهور به آنان مىنوشاند! (21)
اين پاداش شماست، و سعى و تلاش شما مورد قدردانى است! (22)
مسلما ما قرآن را بر تو نازل كرديم! (23)
پس در (تبليغ و اجراى) حكم پروردگارت شكيبا (و با استقامت) باش، و از هيچ گنهكار يا
كافرى از آنان اطاعت مكن! (24)
و نام پروردگارت را هر صبح و شام به ياد آور! (25)
و در شبانگاه براى او سجده كن، و مقدارى طولانى از شب، او را تسبيح گوى! (26)
آنها زندگى زودگذر دنيا را دوست دارند، در حالى كه روز سختى را پشت سر خود رها
مىكنند! (27)
ما آنها را آفريديم و پيوندهاى وجودشان را محكم كرديم، و هر زمان بخواهيم جاى آنان
را به گروه ديگرى مىدهيم! (28)
اين يك تذكر و يادآورى است، و هر كس بخواهد (با استفاده از آن) راهى به سوى
پروردگارش برمىگزيند! (29)
و شما هيچ چيز را نمىخواهيد مگر اينكه خدا بخواهد، خداوند دانا و حكيم بوده و هست!
(30)
و هر كس را بخواهد (و شايسته بداند) در رحمت (وسيع) خود وارد مىكند، و براى ظالمان
عذاب دردناكى آماده ساخته است! (31)
سوره بعدی سوره المرسلات سوره بعدی بترتیب نزول سوره الطلاق